به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، استاد علی اکبر رشاد، امروز در پانزدهمین هم اندیشی معاونان تهذیب حوزه های علمیه استان ها، در مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) شهر ری، اظهار داشت: طلبگی و حوزه یک نهاد آموزشی صرف نیست، بلکه یک سلوک و سبک زندگی است و حوزه هم یک جای زیست است.

رئیس شورای حوزه علمیه تهران، افزود: اصولاً کسی که وارد حوزه می شود، با این انگیزه که کمال نفس را به چنگ آورد، وارد آن می گردد، چرا که محیط حوزه محیطی نیست که فقط یک سری معلومات علم حصولی را به متعلمان خود آموزش دهد، بلکه محیطی است که تهذیب و تربیت طلاب هدف مهمتر آن است.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با تاکید بر این که آموزش در حوزه های علمیه در سایه پرورش اتفاق می افتد، ابراز داشت: در سال های اخیر خطاهایی رخ داده و برخی از اصول اساسی و سنت های اصیل حوزه مورد غفلت واقع شد و اگر این روند ادامه یابد، اساس حوزه علمیه را تهدید می کند، چرا که منجر به از بین رفتن هویت حوزه می شود.

استاد رشاد در ادامه سخنان خود با بیان اینکه در باب تعلیم و تربیت و پرورش طلاب، دو نظام آموزشی را می توان تصور کرد، گفت: در عالم امروز دو نظام آموزشی مبتنی بر دو نظریه وجود دارد؛ در یک نظام محور عمل و فعالیت، حافظه انسان است و در یک کلام این نظام آموزشی، نظامی حافظه محور است و چون حافظه محور است، بنا دارد که در نهایت مجموعه ای از مهارت ها را وارد حافظه متعلم کند. چرا که غایت و هدفش همین است که متعلم، فراگیرنده باشد.

رئیس شورای حوزه علمیه تهران در توضیح نظام آموزشی دوم، افزود: در مقابل نظام آموزشی حافظه محور، نظام آموزش دیگری وجود دارد که به جای حافظه محوری، استعداد محور است به آن «پرورش مآل» می گویند؛ این نظام خدمت بنیان است و بر این باور است که انسان دارای فطرت و ماهیتی از پیش تعیین شده است و اصولا فاقد ماهیت نیست؛ این تفکر در مقابل تفکری است که می گوید، انسان ابتدا وجود پیدا می کند و بعد ماهیت می گیرد، در حالی که این سخن درست نیست.

313/29